Ploen (19) vraagt aandacht voor onzichtbare ziektes met haar eigen modecollectie

Een ziekte is niet altijd zichtbaar. Toch? Ploen (19) ontdekte dit toen ze zelf last had van aanhoudende hoofdpijn na een whiplash. Ze merkte dat er veel onbegrip was voor wat zij onzichtbare ziektes noemt, zoals hoofdpijn-, mentale-, of vermoeidheidsziektes. “Omdat jouw ziekte niet met het blote oog te zien is, denken mensen vaak dat je je aanstelt.” Ploen ging op onderzoek uit en ontdekte dat er veel meer mensen tegen dit probleem aanlopen. Ze besloot een modecollectie te ontwerpen waarmee ze aandacht vraagt voor onzichtbare ziektes en de gevolgen ervan. Wij spraken met Ploen!

Hey Ploen! Kun je ons meer vertellen over je modecollectie?
“Ik heb een modecollectie gemaakt om aandacht te vragen voor onzichtbare ziektes. Dat vond ik belangrijk omdat mensen met deze ziektes vaak niet de erkenning krijgen die ze verdienen of nodig hebben. Iemand zonder benen gaan we nooit vragen om een marathon te rennen. Maar dat vragen we wél aan mensen met een onzichtbare ziekte. Als zij dan zeggen ‘Sorry, dat gaat niet.’, dan horen ze vaak dat ze zich niet aan moeten stellen. Dat is super vervelend. Dit zorgt ervoor dat deze mensen in een sociaal isolement raken omdat ze bijvoorbeeld niet naar een verjaardag kunnen of een normale baan kunnen uitvoeren.”

Wat versta jij onder onzichtbare ziektes?
“Ik heb er voor gekozen om vijf categorieën van onzichtbare ziektes te visualiseren. Mentale ziektes, auto-immuun ziektes, hoofdpijn gerelateerde ziektes, spier-en gewrichtsziektes en vermoeidheidsziektes. Op het eerste gezicht lijken deze ziektes niks met elkaar gemeen te hebben, maar juist omdat ze niet zichtbaar zijn lopen ze tegen een aantal van dezelfde problemen aan.”

“Zo maakte ik voor mentale ziektes een soort infuus om het idee mind poisoning the body te visualiseren. Voor slaap- en vermoeidheid ziektes heb ik iets gemaakt met slepende kettingen, om te laten zien dat deze mensen wel ‘gewoon’ kunnen leven, maar dit simpelweg heel veel energie kost. Zo heb ik voor alle ziektes een haakje bedacht waardoor ik het kon visualiseren.”

Hoe kwam je op het idee om dit te doen?
“Ik heb een tijd terug een whiplash gehad. Daar kreeg ik aanhoudende hoofdpijn van. Gelukkig is dat nu over, maar er vielen me wel een paar dingen op. Dat ging eigenlijk op dezelfde manier als wanneer je een auto koopt. Zodra je hem hebt, zie je hem overal! Ik kwam ineens veel mensen tegen die een andere onzichtbare ziekte hadden dan ik, maar tegen hetzelfde probleem aan liepen. Dus dat hun omgeving er weinig tot geen begrip voor had. Toen ben ik me erin gaan verdiepen en heb ik mensen geïnterviewd over hun ervaring.”

Waar liep jij zelf tegenaan?
“Mensen begrepen niet dat je goede en slechte dagen hebt. Soms kun je wel naar een feestje, maar de dag erna niet naar je werk. Dat betekent niet dat je verkeerde prioriteiten hebt, maar dat je goed moet omgaan met je energie. Klachten van onzichtbare ziektes zijn soms vaag en niet te verklaren, waardoor ze als onbelangrijk worden afgeschreven. Los daarvan merkte ik dat het niet een onderwerp is waar veel over wordt gesproken. Door corona is het onderwerp laagdrempeliger geworden, omdat we nu allemaal weten dat iemand ziek kan zijn terwijl die persoon er niet ziek uit ziet. Daarom vind ik dit hét moment om me uit te spreken over onzichtbare ziektes.”

“Door corona is het onderwerp laagdrempeliger geworden, Daarom vind ik dit hét moment om me uit te spreken over onzichtbare ziektes.”

Waarom wil jij aandacht vragen voor onzichtbare ziektes?
“Door erkenning worden deze ziektes niet minder erg, maar het maakt het makkelijker dat mensen niet continu hoeven uit te leggen dat zij ziek zijn. Dat ze zich niet hoeven te verdedigen om te laten zien dat ze écht ziek zijn. Ik denk wanneer onzichtbare ziektes bespreekbaarder worden gemaakt, dit het leven van heel veel mensen makkelijker zou maken. Zo heerst er over bepaalde ziektes, zoals het hebben van mentale problemen, nog een groot taboe. Ik denk dat het juist belangrijk is dat we dit doorbreken.”

 

Ploen tijdens haar eigen modeshow.

Wat waren de reacties op jouw kledingcollectie?
“Heel erg positief! Bijna iedereen kent wel iemand die met dit soort problemen rondloopt. Het was ook een bevestiging dat ik dit probleem niet alleen in m’n hoofd heb zitten maar dat het ook écht daadwerkelijk speelt in de maatschappij. Omdat ik hiermee de Kunstbende Fashion prijs heb gewonnen, mag ik mijn collectie laten zien tijdens Fashion Clash in Maastricht. Super gaaf! Daarvoor gaan we een korte film maken om dit onderwerp nog extra aandacht te geven.”

Heb je tips voor jongeren die ook in actie willen komen?
“Als jij je passie hebt gevonden of weet waar jij je voor wilt inzetten: ga ervoor. Het maakt niet uit hoe je dat doet. Door kunst, protestacties of iets anders. Het hoeft niet groots te zijn. Ik dacht dat niemand mijn modeshow zou zien, en uiteindelijk heb ik juist meer mensen bereikt dan ik dacht. Een klein verschil is óók al verschil.”