Gewoon doen, impact maken! Docent Saskia Keulaars motiveert haar studenten aan de Sportacademie Amersfoort vol passie om in actie te komen. Bijvoorbeeld door naar een verpleeghuis te gaan om samen met de bewoners met dementie te bewegen. Ze legt uit hoe zij het lespakket #MensVoorAltijd inzette om haar studenten te motiveren.
Ha Saskia, hoe kwam jij voor het eerst in aanraking met het lespakket #MensVoorAltijd van Young Impact en Teun Toebes?
“Ik zit heel veel op het internet. Als ik tegen mijn studenten zeg dat het belangrijk is om de nieuwste trends te kennen, dan moet ik dat zelf ook doen. Ik wil weten wat in het werkveld speelt. Ik kwam op LinkedIn Young Impact tegen en vond de boodschap gelijk pakkend. Het paste bij me: ga het gewoon doen, impact maken. Ik nam contact op en een trainer van Young Impact kwam vervolgens bij ons een gastles geven over prestatiedruk. Daarnaast paste het lespakket #MensVoorAltijd goed bij de periode in onze opleiding die gaat over ouderen. Wij benadrukken bij onze studenten het belang van bewegen voor alle leeftijdsgroepen en leren hen hoe je verschillende generaties bereikt. Ik bekeek #MensVoorAltijd samen met twee vierdejaars. Zij waren net zo enthousiast. Ik gaf ze meteen de opdracht om naar het verpleeghuis aan de overkant te lopen en te vragen of wij daar de challenge mochten uitvoeren. Twee weken later konden we al beginnen met de challenge: deze dementerende ouderen laten bewegen.”
Lekker doorgepakt! Hoe vonden je andere studenten dit thema?
“De les van Teun Toebes deed al veel met hen. Om te horen dat zo veel Nederlanders dementie hebben, maar vooral hoe we met deze mensen omgaan. We voerden goede gesprekken over dit onderwerp in de klas. Studenten deelden verhalen over hun opa’s en oma’s. Ze horen ook tijdens hun stages bij gemeenten dat de vergrijzing snel toeneemt. Ze weten hoe belangrijk het juist voor deze mensen is om te blijven bewegen, maar dat het zorgpersoneel geen tijd heeft om dat te organiseren. Wij voelen: daar moeten wij wat mee. Ik vind het sowieso belangrijk dat onze studenten alle doelgroepen leren kennen. In de praktijk, want dat is toch echt anders dan als ik het ze vertel. Ze moeten uiteindelijk een goed beeld kunnen vormen van welke doelgroep bij hen past. Door wekelijks met een klas in het verpleeghuis aan de slag te gaan, creëren we ook nog eens een project met impact op de maatschappij.”
Hoe zijn die dagen in het verpleeghuis?
“Echt fantastisch. Onze studenten krijgen veel vrijheid van het personeel. De bewoners vinden het heerlijk. Ook de mensen die niet snel van hun kamer komen en nooit meedoen aan activiteiten. Het helpt dat onze studenten heel extravert en initiatiefrijk zijn. Als ze horen dat sommige mensen wat terughoudend zijn, dan zeggen ze: ‘Ik ga wel spelletjes met hen in hun kamer of gang doen.’ Ze hebben echt megaveel lol samen. Het valt op hoeveel met deze mensen nog mogelijk is. Zo ging een student kickboksen met de bewoners. Mensen die normaal niet uit hun stoel kwamen, stonden nu vol enthousiasme op. Eén man van 85 gooide zijn rollator direct aan de kant. Het Utrechtse jochie kwam in hem naar boven. Het ging echt los, met een hoop plezier, gegil, enthousiasme en high fives. Mijn studenten halen veel oefeningen van sociale media. Sjoelen, kegelen, een soort flipperkast met toiletrollen en bekertjes. Het zijn heel laagdrempelige en gekke spelletjes. En die passen ze dan weer aan op wat de bewoners nog kunnen. Soms is meedeinen op de muziek vanuit de rolstoel al genoeg. Het is een heel waardevolle ervaring. Mijn studenten leren veel van en over het werken met ouderen. Sommigen vinden ook echt hun passie hierin. Dat levert bijzondere initiatieven op.”
Heb je daar een voorbeeld van?
“Meerdere zelfs! Een jongen die hoorde dat sommige mensen nooit van hun kamer kwamen. Hij nam gelijk het initiatief om dan maar spelletjes op de kamer te organiseren. Dat deed hij uit zichzelf. Hij is erg geïnteresseerd in fitness en bewegen met ouderen, zodat ze bijvoorbeeld hun eigen boodschappentasje kunnen dragen. Zo blijven ze zelfstandig. Hij werkte afgelopen zomer ook in het verpleeghuis als bijbaan. Een andere student van ons wil wekelijks terugkomen om koffie te drinken met de bewoners. Hij vindt dat een kleine moeite, met grote impact. Daarnaast heeft het lespakket de studenten gemotiveerd om een beweegochtend voor al hun opa’s en oma’s op school te organiseren, met koffie en thee. Wij als Sportacademie moedigen dit soort initiatieven aan: het is een les in projectmanagement én laat de opa’s en oma’s bewegen.”
Dit klinkt als impact! Hoe doen jullie dat nog meer? Of heb je misschien nog plannen liggen om in de toekomst meer impact te maken?
“Waar ik heel enthousiast van word, is onze samenwerking met een school voor jongeren met een verstandelijke beperking. Na het voortgezet onderwijs hebben zij geen mogelijkheid meer om een opleiding te volgen. Daarom richtten twee moeders het Paratus Plus College in Odijk op. De jongeren krijgen een ochtend in de week les bij ons op school en lopen een dag mee in de praktijk. Ze zitten echt tussen onze studenten in. Daar wordt iedereen megablij van. Als zij binnenkomen, krijgt iedereen een glimlach op het gezicht. De energie spat ervan af. Ze ontwikkelen zichzelf ook gigantisch goed. Hoe mooi is het dat wij een bijdrage kunnen leveren aan zo’n inclusief initiatief? Dat maakt me heel trots. Ik zou in de toekomst nog meer met dit thema willen doen. De maatschappij bijvoorbeeld inspireren om met een andere blik te kijken naar mensen met een beperking. Juist op zoek te gaan naar hun talenten. Daarnaast vind ik het belangrijk om samen met de jongeren van nu te onderzoeken hoe we hen kunnen motiveren om meer te bewegen. De mentale gezondheid van de jonge generaties staat onder druk. Bewegen kan helpen stress te verminderen, te ontspannen en het is ook nog eens goed voor de fysieke gezondheid.”
Neem contact met ons op via: