Op deze pagina vind je vijftien inspirerende verhalen van jongeren die tot het uiterste gaan om impact te maken. Hoezo later?! Zij maken vandaag al het verschil! Welke vijf verdienen volgens jou een Young Impact Award? Bekijk eerst alle genomineerden en klik daarna op de button onderaan om jouw vijf stemmen uit te brengen.
Chaimae maakt zich hard voor talentontwikkeling van jongeren en vindt dat iedereen gelijke kansen zou moeten hebben. In diverse jongerenraden laat zij de stem van jongeren horen en vecht zij voor jongeren die een minder goed netwerk om zich heen hebben.
Chaimae is een ambitieuze bezige bij in de gemeente Rotterdam. Op jonge leeftijd verbaasde zij zich er al over dat jongeren uit rijke gezinnen in een beter netwerk terecht komen dan jongeren uit een achterstandswijk. Dat is één van de redenen waarom zij besloot om in actie te komen. Twee jaar geleden sloot ze zich aan bij de jongerenraad van gemeente Rotterdam. Al snel werd Chaimae daar voorzitter. ‘’Dit zag ik als mijn kans om alle jongeren een optie te geven op een goed netwerk.’’ Chaimae vindt talentontwikkeling van jongeren belangrijk. ‘’Je leert van alles op school, maar word je ook opgeleid voor de echte wereld?’’ Chaimae vindt vaardigheden als zelfvertrouwen, netwerken en kritisch denken belangrijk. Ze zegt: ‘’Het is belangrijk hoe je jezelf wegzet als jongere. Kruip niet in een slachtofferrol, maar laat zien wie je bent. Ondanks je postcode of achtergrond!’’ Naast de jongerenraad is Chaimae aangesloten bij de centrale studentenraad van het Albeda College en is daar ook voorzitter. ‘’Ik krijg kippenvel van jongeren die andere jongeren net dat laatste duwtje in de goede richting geven. Een verschil maak je niet alleen,’’ vertelt ze. Het is haar droom om de eerste vrouwelijke burgemeester van Rotterdam worden. Een positie waarbij zij nóg meer verschil kan maken voor jongeren.
Laat mensen je niet vertellen dat je iets niet kan! Doen ze dit wel? Laat dat juist je motivatie zijn om nog harder te werken voor je doel. Alles is mogelijk! – Chaimae
‘’Het lijkt allemaal ver weg, maar het is eigenlijk zo dichtbij.’’ In de zomer van 2015 was Isabelle op vakantie in Griekenland. Daar zag zij met eigen ogen de vluchtelingen die daar aankwamen. Isabelle wilde gelijk in actie komen, maar besefte dat zij naast contacten leggen in die twee weken daar niet veel kon doen. Vol inspiratie kwam Isabelle terug in Nederland. Ze wist dat ze zich wilde inzetten voor deze nieuwkomers. Dankzij de opgedane contacten in Griekenland wist Isabelle wanneer er nieuwkomers in Nederland arriveerden en zij ontving hen met open armen. Ze merkte dat de nieuwkomers snakten naar contact met leeftijdsgenoten waar zij ook de Nederlandse taal mee konden oefenen. En veel belangrijker nog; ergens bij konden horen. Ook Isabelle’s vriendenkring was gelijk enthousiast geworden over haar ideeën en zo is het idee ontstaan; een matchingsproces tussen studenten en nieuwkomers om zo niet alleen de Nederlandse taal te oefenen, maar ook een band op te bouwen. Haar doel is enerzijds om Nederlandse studenten te enthousiasmeren en meer betrokken te maken en anderzijds de nieuwkomers te helpen met de Nederlandse taal. Isabelle is een echte bruggenbouwer en werkt graag verbindend. Zij heeft ervaren dat er mooie vriendschappen ontstaan die de integratie doen versnellen en waar beiden partijen energie van krijgen. ‘’Ik wil ervoor zorgen dat dit concept zo goed in elkaar zit dat het nog jaren door kan gaan. Niet alleen op een paar locaties, maar door heel Nederland.’’
Anouar is een bezige bij en zet zich onder andere in voor jongeren die in armoede leven of een beperking hebben. Door middel van sport en trainingen brengt hij zijn buurt bij elkaar.
Anouar uit Rotterdam is als het even kan bij zoveel mogelijk evenementen in zijn buurt Kralingen-Crooswijk betrokken. Zo ontvangt hij een Scholarship van de Krajicek Foundation en geeft hij in ruil daarvoor wekelijks sporttrainingen, doet hij als Kluskanjer allerlei klusjes in de wijk, begeleidt hij het team uit Kralingen-Crooswijk dat meedoet aan het WK voetbal en ondersteunt hij jongeren bij het vinden van een baan of stageplek. Ook geeft Anouar weerbaarheidstrainingen aan jongeren met een beperking die geen lid van een sportclub kunnen worden. Hij is tot slot ook nog voetbaltrainer bij Excelsior4All en geeft verschillende clinics op voetbalpleintjes en zaalvoetbaltrainingen op middelbare scholen. Hij raakte geïnspireerd toen hij zelf zes jaar geleden deelnam aan een voetbaltoernooi en zag hoe enthousiast andere jongeren werden van de passie en de gedrevenheid van de jongerenwerkers die het toernooi organiseerden. Sindsdien is hij niet meer weg te denken uit zijn wijk en gebruikt hij zijn organisatietalent en empathie om de buurt bijeen te brengen. ”We zijn eigenlijk allemaal één, ook al zijn we heel verschillend. Door de activiteiten kunnen we een gevoel van saamhorigheid creëren waardoor de leefbaarheid in de wijk vooruit gaat. Mijn droom is om mijn impact van stadsniveau uit te breiden naar landelijk niveau en nog meer jongeren te bereiken.”
Dankbare reacties van ouders en een glimlach op het gezicht van de deelnemers is voor mij het mooiste wat er is. – Anouar
Nicole en Stephanie kwamen twee jaar geleden in aanraking met Young Impact. Tot die tijd speelden ze al wel met de gedachte iets aan de hulpverlening in Nederland te doen, maar namen ze hun plannen nog niet echt serieus. Na deelname aan een workshop van Young Impact besloten ze hun plannen in werkelijkheid te brengen. Omdat ze zelf in de jeugdhulpverlening hebben gezeten, weten ze uit eerste hand wat er verbeterd kan worden. Vandaar dat ze een workshop hebben opgezet voor begeleiders om zo het gesprek aan te gaan en voor meer begrip en verbeterde hulp te zorgen. Maar ook buiten de jeugdhulpverlening willen ze meer bekendheid creëren rondom mentale gezondheid en hopen in de toekomst dan ook ziekenhuizen en politie voorlichting te geven hoe zij de hulpverlening hebben ervaren, wat er verbeterd kan worden en daar te zorgen voor een stukje verbinding. Stephanie: ”Ik zou willen zien dat jongeren in de jeugdhulpverlening meer feedback geven aan begeleiders en dat ze wel het gesprek aangaan.” Nicole: ”Ik wil ze ook meegeven dat je je dromen werkelijkheid kunt maken. Toen we begonnen met de workshops leken het echt dromen, maar als je er echt voor gaat en er achter staat kun je echt iets bereiken.”
Dunja was al een tijdje vrijwilliger bij Edukans toen ze een enorme kans kreeg. Ze mocht samen met een school uit Hilversum een reis organiseren in een vorm die nog niet bestond. Dunja heeft samen met deze school gedurende een jaar een reis ontwikkeld waarbij leerlingen uiteindelijk afreisden naar een school in India. Ze ontwikkelde daarvoor een programma waarbij voor zowel de leerlingen uit Nederland als India veel ruimte was om te leren van elkaar. Zo hebben ze gedurende hun verblijf uiteenlopende thema’s besproken. De kinderen uit India hadden vooral veel vragen over social media en life skills zoals vriendschap, maar ook heftigere thematiek zoals uithuwelijking. Dunja heeft om deze niet altijd even alledaagse onderwerpen te bespreken werkvormen bedacht waardoor de leerlingen uit Nederland met de leerlingen uit India in gesprek konden gaan. Ze creëert hiermee een hele nieuwe manier van educatie die verder gaat dan de kaders van het Nederlandse onderwijs. Waar normaal gesproken meerdere begeleiders meegaan op een reis kwam de begeleiding van de leerlingen op haar schouders terecht. ”Je neemt toch zes hele jonge mensen mee en het is zo mooi om te zien dat het dan een groot succes is. Dat je ze een ervaring voor het leven mee hebt kunnen geven.” Dunja weet wat een dergelijke ervaring met je kan doen nadat ze zelf als zeventienjarige leerling afreisde naar Oeganda en daar enorm door was geraakt. ”Mijn wereld stond echt even op zijn kop en ik voelde de frustratie van ik wil hier iets aan bijdragen.” Voor Dunja was onderwijs hier het antwoord op en sindsdien maakt ze zich hard om ook andere leerlingen deze ervaring mee te geven.
Ik hoop anderen te inspireren ook de handen uit de mouwen te steken. Niet toekijken of je ergens kwaad over maken, maar er echt iets aan doen. – Ali-Haydar
De afgelopen weken kon je er niet omheen; duizenden jongeren die staakten voor het klimaat. Hoe kwamen die duizenden jongeren daar? Dat is het werk van één jongen, Stijn, die besloot om in actie te komen. Stijn was al een tijdje bezig met de klimaatverandering. Na een blok op school over het klimaat, ging hij zich thuis inlezen en kwam erachter dat er veel moest gebeuren om de klimaatverandering tegen te gaan. Toen hij in december het eerste klimaatakkoord zag, besefte hij dat we het met die maatregelen niet gingen redden. Tijd voor actie dus! Hij kwam vervolgens op het idee om te gaan staken toen hij op tv zag hoeveel scholieren in België voor het klimaat de straat op gingen. Hij heeft een whatsapp bericht rondgestuurd naar leerlingen op school en zijn uiteindelijk met 12 leerlingen de actiebeweging Youth For Climate gestart. Daarna ging het snel. Ze maakten een website aan, lanceerden social media kanalen en zochten de media op. Zo belandden ze bij De Wereld Draait Door en kwamen ze bijna dagelijks in het nieuws. Dit zorgde ervoor dat hun bereik groeide en ze uiteindelijk met 15.000 jongeren aanwezig waren bij de staking. Ook de tweede staking waren er weer duizenden jongeren op de been. Vooral internationaal valt er namelijk nog veel winst te behalen. Blijft hij dan staken? Hij hoopt van niet en hoopt dat er echt wat veranderd zodat we over vijf jaar de effecten merken van de maatregelen die nu genomen worden en de eerste plannen al verwezenlijkt zijn. Hij wil jongeren meegeven dat ze ook hun stem moeten laten horen: ”Het gaat over onze toekomst dus daar willen we ook iets over te zeggen hebben.”
”Eigenlijk was ik van jongs af aan al bezig met de wereld en mijn persoonlijke invloed erop”, vertelt Martine. Zo besloot ze al op haar tiende om vegetariër te worden en ook later tijdens haar studie Global Challenges was ze veel bezig met duurzame ontwikkeling en klimaatverandering. Toen ze samen met een studiegenoot besloot om op uitwisseling te gaan naar Maleisië en Australië kwam het besef wat de impact van reizen is op het klimaat. ”Naar onze bestemming vliegen stond recht tegenover alles wat we in onze studie geleerd hadden.” Daarom vonden ze een alternatief: reizen per trein over land, helemaal naar Maleisië. De reis bracht hen van temperaturen van -30 tot +30 graden, langs uitgestrekte vlaktes en steile bergen, door 10 verschillende landen en langs nog veel meer culturen en talen. De actie, ‘Miles that matter’, genereerde veel aandacht voor het onderwerp vliegen en duurzaamheid. Een onderwerp wat in het begin van hun reis best controversieel was, maar waarover binnen een jaar al een heel ander beeld is ontstaan. Martine kijkt dan ook erg uit naar wat de toekomst hierin nog meer brengt en droomt ervan om ooit bij 3opreis een duurzame reis te laten zien.
Ester en Soraya organiseerden bij hen op school een week zonder vlees en wisten 100 leerlingen te overtuigen om mee te doen. Alle recepten zijn nu gebundeld in een boekje en de meiden willen ervoor zorgen dat vegetarische en gezonde voeding op scholen een gewoonte wordt.
Ester en Soraya wisten meteen dat ze in actie wilden komen toen Young Impact bij hen langskwam op school. Soraya wilde heel graag iets met gezonde voeding doen en zette een plan op. Ze vroeg Ester mee te doen aangezien die zich graag in wilde zetten voor het milieu. Samen wisten ze meer dan 100 andere leerlingen te mobiliseren om samen met hen een week lang geen vlees te eten. Ze wilden laten zien dat de vaak negatieve reacties ten aanzien van vegetarisch eten onterecht zijn en je juist heel gevarieerd en lekker kunt eten. Daarnaast wilden ze met name in beeld brengen wat de effecten zijn op het milieu en laten zien dat zelfs een week lang geen vlees eten al een enorme impact heeft op het milieu. Zo hebben ze met hun actie 50 kilo vlees bespaard en 60 kippen gespaard. Het mooie van hun actie is dat heel veel jongeren, maar ook hun ouders zijn geïnspireerd om vaker geen vlees te eten en ook weer mensen in hun omgeving. Op die manier blijft de impact doorgaan en zie je dat door een schijnbaar kleine actie je al veel impact kunnen hebben. Voor Ester en Soraya is dit slechts het begin en ze zijn dan ook alweer bezig met hun volgende project, het bundelen van alle vegetarische recepten in een boek om zo nog meer mensen te inspireren gezond en vegetarisch te eten. Hun ultieme droom? Dat ze uiteindelijk ook de overheid en scholen weten te bereiken met hun missie en dat vaker vlees laten staan en meer vegetarische en gezonde voeding op scholen een gewoonte wordt.
We zijn inmiddels 24/7 met dit project bezig. Het voelt echt als onze eigen onderneming en dat geeft een gevoel van trots, van wow we hebben dit gewoon geflikt! – Ester en Soraya
De ondernemende Lisette en Femke haalden hun inspiratie uit een project voor school. In dit project mochten ze jongeren in beeld brengen en inspireren. Lisette en Femke besloten om dit breder te trekken en wilden kunst en mensen met een psychische kwetsbaarheid combineren. Daar is het idee van een kunstgalerie ontstaan. Een kunstgalerie waar mensen met een psychische kwetsbaarheid hun kunst kunnen exposeren. Dit alles om het taboe over psychische kwetsbaarheden te doorbreken. ”Wij willen dat mensen waardering krijgen voor hun werk, zonder dat daar gelijk een oordeel op zit. Er moet vrij gesproken kunnen worden over mentaal welzijn zonder dat daar een stigma op zit. We merken dat de kunstenaars zo enthousiast zijn dat zij eindelijk hun kunst mogen exposeren.” Deze gedreven dames hopen dat vele mensen na een bezoek aan hun kunstgalerie het gesprek met mensen met psychische kwetsbaarheden aan durven te gaan en zich niet afsluiten voor het probleem. ”Wij geloven erin dat je met een beetje doorzettingsvermogen en ambities iets groots kunt weg zetten. Als wij het kunnen, kunnen anderen het ook!”
”Eigenlijk ben ik altijd gepassioneerd geweest over het feminisme en minderheden,” vertelt Ambrien. Twee jaar geleden kwam zij per toeval een Amerikaans Instagram-account tegen dat aandacht vraagt voor straatintimidatie. Het maakt Ambrien boos dat dit nog steeds aan de orde van de dag is en helaas maakt zij dit zelf ook vaak mee. De creatieve Ambrien begon toen zelf een Instagram account waarop zij straatintimidatie onder de aandacht brengt. Inmiddels heeft ze al meer dan honderden verhalen binnen gekregen van vrouwen die dit ook hebben meegemaakt en hun verhaal graag willen delen. Ambrien krijt deze kreten op muren en stoepen door heel Nederland op de plekken waar mensen deze te horen hebben gekregen. Ambrien maakt hier vervolgens foto’s van en plaatst ze op Instagram. Zo hoopt zij voor bewustwording te zorgen. ”Ik krijg zoveel steun van vrouwen die het zelfde hebben ervaren, dat geeft mij energie,” vertelt Ambrien. Ze hoopt in de toekomst nog meer mensen bewust te maken van dit sociale probleem.
Na het lezen van een krantenartikel over het ‘Onvergetelijk Museum’ wist Jorn meteen dat hij dit ook in de gemeente Dronten wilde organiseren. Na veel gesprekken met organisaties voor mensen met dementie, het plaatselijke culturele centrum en de burgemeester en wethouders van Dronten zette hij een kunstplatform op voor mensen met (beginnende) dementie dat exposities samenstelt en rondleidingen organiseert. Jorn wil door middel van dit kunstplatform meer plezier brengen in het leven van mensen met dementie. ‘’Je merkt dat door middel van de kunst de mensen met dementie echt verhalen uit het verleden konden vertellen en dat er een grote glimlach op hun gezicht verscheen.’’ Dit verbindt! Jorn heeft door dit initiatief zijn interesse voor kunst en zijn talent om te organiseren samen weten te brengen. Hij organiseert juist dit kunstplatform voor deze doelgroep omdat mensen met dementie anders worden gezien dan de ‘normale’ mensen en te vaak als onbelangrijk worden bestempeld. ‘’Juist daarom denk ik dat jongeren hier iets in kunnen betekenen. Ook wij worden soms niet als volwaardig gezien. Hierin kunnen we elkaar helpen en als we nu beginnen hebben we een grotere kans om meer mensen mee te trekken. Ik heb het idee dat de ervaring en kennis van mensen met dementie niet goed wordt benut.’’ Jorn hoopt dat mensen meer bekend worden met de term; ‘Leven in Beeld’ en wil nóg meer projecten ontwikkelen voor ouderen met dementie. Ik wil jongeren stimuleren om ook hun talenten in te zetten voor iets dat hen voldoening geeft. Samen wat aan de wereld doen!
Mitzi en Evi zijn meerdere malen in behandeling geweest voor hun psychische gezondheid en hebben tijdens hun behandelingen de nodige dingen meegemaakt. Tijdens hun laatste opnamen is er een bijzondere vriendschap ontstaan tussen de twee. Ze deelden veel met elkaar en merkten dat er met hen nog veel meer mensen zijn met psychische klachten. Helaas ondervonden zij ook het taboe dat daar nog steeds op ligt. De moedige Mitzi en Evi willen dit taboe doorbreken. Zij hebben als geen ander ervaren wat begrip en het accepteren van je kwetsbaarheden kan doen. Daar is Mentaal Centraal ontstaan. Een taboedoorbrekend festival voor alle leeftijden. Maar het is vooral een gezellige dag waar iedereen zichzelf mag zijn en geaccepteerd wordt. Op deze manier steken Mitzi en Evi een beladen onderwerp in een positief jasje. Op 16 september 2018 hadden Mitzi en Evi meer dan 400 bezoekers op hun festival en de tweede editie staat al op de planning. 8 september 2019 staat Mentaal Centraal weer in Alkmaar op het stadsstrand met leuke kraampjes, bandjes en vooral gezelligheid. Hun doel? ”Nog meer mensen samen brengen en inspireren.”
Tijdens de opleiding tot hbo-verpleegkundige miste Teun creativiteit in de studie. Inmiddels werkt hij ook als verzorgende op een onwijs bijzondere plek, het verpleeghuis. Toen hij voor de opleiding op deze plaats stage liep kwam Teun erachter dat dit is wat hij wil doen: geluksmomentjes creëren voor mensen met dementie! Hieruit is Stichting sTeun en toeverlaat ontstaan. Een platform met video’s, persoonlijke verhalen en artikelen die de veelzijdigheid van de zorg en ouderen laten zien. Teun beschrijft: ”In de laatste fase van iemands leven is een sTeun en Toeverlaat juist dat gene wat iemand nodig heeft.” Deze creatieveling bedenkt talloze leuke formats, waaronder de serie KnUS in de BUS waarin hij ouderen bezoekt om te praten over de liefde én een serie waarin hij samen met mensen met dementie voor één moment terug naar het vak gaat, zoals met conducteur René (88) en brandweerman Jaap (91). Dat levert stralende gezichten op! Ook organiseerde hij twee keer een silent disco in een verpleeghuis waarover hij een video maakte. Deze is inmiddels al meer dan 125.000 keer bekeken. De silent disco set wordt gratis ingezet in verpleeghuizen. Hiermee wil Teun een signaal afgeven dat welzijnsactiviteiten voor iedereen toegankelijk horen te zijn, ook voor mensen die geen eigen bijdrage kunnen betalen voor de dagbesteding. ”Iedere dag beleef ik wel een highlight moment. Het is altijd fijn om te horen dat je een positieve impact hebt gemaakt op iemands leven, ook in die laatste fase. Ik wil mensen laten zien dat het leven nog bijzonder mooi kan zijn na de diagnose van een vorm van dementie of een opname in een verpleeghuis. Contact, betrokkenheid en positiviteit is gratis en levert al snel een geluksmomentje op voor een ander.”
Toen Karima 14 jaar oud was, kampte zij met ondergewicht. Tot haar grote verbazing kon zij weinig informatie hierover vinden. Toch wist zij het met dat kleine beetje informatie voor elkaar te krijgen om binnen twee maanden tijd tien kilo aan te komen. Hierna begon zij met het delen van haar verhaal, omdat ze zeker wist dat er meer vrouwen waren met dit probleem. ”Binnen no time had ik iets meer dan 100 vrouwen op WhatsApp. Mijn telefoon stond de hele dag op trillen”, vertelt ze. Karima moest snel schakelen en besloot een community op te richten op Facebook. ”De naam ‘Get fat with me’ had ik in nog geen minuut bedacht. Het had haast”, zegt Karima. Wat ze toen alleen nog niet wist, is dat de community waar zij haar tips deelde en andere vrouwen hielp, zo hard zou groeien dat ook dat niet genoeg was. Karima is altijd al ondernemend geweest, dus ze nam de touwtjes in handen en bouwde het eerste platform wereldwijd wat zich richt op vrouwen met ondergewicht. Dagelijks sluiten hier nieuwe mensen bij aan voor haar tips en adviezen. Inmiddels werkt Karima voeding- en trainingsschema’s op maat uit en coacht vrouwen met ondergewicht op het gebied van voeding en mindset. ‘’Dat ik vrouwen met gezondheidsproblemen en mentale klachten verder heb kunnen helpen, daar ben ik dankbaar voor’’, zegt ze. Karima blijft ambitieus. Ze hoopt dat er betere behandelplannen en meer aandacht komt voor vrouwen met ondergewicht. Ook blijft ze hard timmeren aan de weg om binnen een paar jaar een bereik te hebben van 50000 leden.
Om onze website veilig te houden en goed te laten functioneren, worden cookies gebruikt. Zo kun jij op een veilige en fijne manier onze website bezoeken. Voor meer informatie, check ons privacybeleid.